acıda olsa
olmadý bu güne kadar,
biraz da beceremedim,
açýk bir itiraftýr;
tükenen her aþkta,suçlu bir yaným!
ya olduðundan fazla yüklendim,
ya hakettiðimden fazlaca nazlandým,
belkide bir ironiye saplandým
olmadýmý yalnýzlýðým da benimde payým
genelde kandým peri peykerlere
kanatlarý var sandým çýkarýr aþk miraçlarýna
ne zalýmmýþ meðer insanlar diðerlerine
zamanýnda bende yaptým,ahýný aldým
kolay deðil böyle istifra etmek,
titreyen her parmakla genizden yutkunmak
acý verir insana acýmasýzca çevrilmek,
ne diyim levhi mahfuza, amin.mürekkebi sen sandým!
aþýk oldum kendi kendime,
gönlümdeki o mükemmel eþsiz tasvire,
arada bir sana sarýlýp yalandan sensin diye,
avunayým derken beni,camiden attýn
kýlýcýmý çýkardým ücra köþede
çok kaným aktý bin bir þiþede
yine de tövbe edip farkýmýz ’adem’ diye
senin yerine kendime; acýdan kanamýþ çardaklar yaptým!
ýsýndým þimdi ateþinle yok yere soyunarak
geçmiþ zaman,bitmiþ sevdan,gülüþünde utanarak
karýþtýrdým eski közleri avuçlarýmda savurarak
bir ölüden farksýzdýn,tozlarýný daðýttým,hakkýn olan yerlere saçtým!
iþte sendede bendede bitti,
birikmiþ diyetler buhar oluþtu gitti,
acýtmaktan çok caným yanmýþtý,bildi
ve artýk özerk bir bilinçle beni göðsünde emzirir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.