AĞLARIM

Bir akþam sonbaharda
Seni sordum güz yaðmurlarýna
Kurumuþ yapraklara gizlenmiþti gözyaþlarým
Sonra seni sordum semadaki ay’a
Saçlarýn gece siyahý, sen bir siyah gül
Hala kokusu gizli yastýðýnýn aralarýnda
Kokladým, nefes nefes sen vardýn hatýralarda

Göðsünde papatyalar açmýþtý kokladým
Ayak izlerini aradým her yerde, yoktu !
Akþamlara sordum gözlerini
Gece gözlerini.... bir düþ kýrýklýðý içimde
Çaðrýsýný duydum o þarkýlarýnýn
Derindi gözlerin göller gibiydi...en koyusuydu siyahýn
Yüreðim sana bir kuþ olup uçuyor
Yüreðinin en ýssýzýna doðru

Bir sabah... sonbaharda
Seni yitirdim son yýlýn son ayýnda
Rüzgar kýrbaç kýrbaç camlarýmda
Kar kokulu o aralýk akþamýnda
Gözlerine hasret ; günleri aylarý kovaladým
Sarardý tüm mevsimlerim
Karardý tüm akþamlarým
Nehirlerim boz bulanýk akar
Öksüz ve yetim þimdi sensiz yüreðim

Sen o uzaklardayken
Gündüzün karþýmda, geceleyin rüyalarýmdaydýn
Daha kaç þubatlar geçecek, artacak çizgiler
Yollarýmý kapattý buz daðlarý, karlar
Yalnýzlýðýmýn önünde ömür dize gelecek
Gözlerim hala gözlerini arar
Bilmem kaçýncý zamanýdýr gidiþinin
Kaçýncý paramparça eden gecelerimi uykusuzluðum
Sýtmalý zamanlara bölündü anýlarým

Aðlarým
Bana beni unut deme !
Hiç düþünmeden giderim uzaklara
Sonra kendimi kýyý rüzgarlarýna savururum !
Ufuklara dalarken gözlerim
Çýðlýk çýðlýða þiirlerimde
Sapsarý bir hüzün

Güneþin yansýyan ýþýklarýnda
Bir aðýt bakýþlarým
Bana beni unut deme !
Unutmak yazmaz
Benim kitabýmda !

Günay Koçak

25. 2. 2024


y
Sosyal Medyada Paylaşın: