YANARIM

YANARIM
Yanar dururum ey mah-lika, senin habersiz gidiþine!
Aklým havsalam asla almaz, böyle sorumsuz seviþine.
Nazýn, iþven çekilmez senin, ne yaparsan yap sen, yoðum ben,
Alan talan ettin gönlümü, ne çýkar özgesini sevsen!
Riyakâr çýktýn aldattýn da, tüm ümitlerim oldu viran,
Ilýklýðýn buz tuttu tende, ettin utanmadan da tiran.
Mazide kalsýn tüm aþkýmýz, depreþtirme, uyusun dursun,
Zarar edeni sen çýkarsýn, mazide kalsýn ne olursun?
Ellerimi boþta koydun da, ardýna bakmadan da tüydün,
Halvetin, cemalin, boy posla, kalbime yapýþan ak tüydün.
Rýza gösterseydin ZEHRA’M sen, mutlu olurdu iki beden!
Âlem-þümul olurdu inan, hiç deðerinden eksilmeden.
LÜGATÇE
MAHLÝKA: A y yüzlü.
ÂLEM ÞÜMÛL: Dünya çapýnda. Evrensel.

KÜÇÜK OZAN (CML DMR)
AKROSTÝÞ ÞÝÝRLER’DEN.

Sosyal Medyada Paylaşın: