Çat Kapı Şiirler

I.

þiir yazacak kadar büyümemiþtim
sarý yapraklarýyla hüzün kaplý defterimde
annem uykuya çaðýrýrdý düþlerimi
ama sen uyutmazdýn son göçüydün baharýmýn
þiir yazacak kadar büyümesem de
güzelliðin yazýlasýydý kör keseye randevusuz
çat kapý ölümsüzlüðüm gibi

II.

sonbaharlarýmý toplayarak
tüm hüznümle geleceðim
karýþacaðým ýrmaklarýna
derinlerinde kaybolsun þiirlerim
dans etsin yalnýzlýðýn yalnýz benimle

III.

kýrmýzý kalemlerimle atmýþtým
sarsýntýmýzýn etimize yapýþkan baþlýðýný
her bakýþým aþkýn yenilmesi olurdu
kar dolu saçlarýna
aynalardaki ben kendime son veririrdim
diðer bir yarým yoktu sen yoktun
çocuktun çocuktum dünya cahildi
kýrmýzý kalemlerim çok deðerliydi
onlarý zor bulmuþtum
seni kaybettiðim gibi
anýlarýnýn izlerine hiç rastlamadýðým gibi

IV.

begonyalarý ürkütsek de pencerelerimizden
kýlýç izleri gibi hala ellerimizde hüzün tomruklarý
gün artýklarý ezberlenememiþ þarkýlarýn kekre tatlarý
kýþ gelirse yüzünün bembeyaz iyimserliðine
bulaþtýrdýðým gözyaþlarýmýn ýlýklýðý
kan sýcaklýðýnda
bitmez zorunluluðu aðaçlarý düþünmenin

V.

begonyalarý ürkütsek de penceremizden
ay ýþýðý ihanet etmez geceye
aþký yaþatmak için
sevgilim

Kaðan Ýþçen





(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: