Yine düþlerde beyaz zambaklar toplandý Aðaca asýlý kaldý bir gömlek yine Çiçeklenmiþ bir dalýn gölgesinde Ve çamurlu duvarlarýn ardýnda Bir þarký çaldý yürekleri parçalayan
Ne çok insan burada kendi halinde Bizi yaralayanlardan baþka bilmem ki ne kaldý Her gün biraz daha ölüyoruz ve yeniden yaþýyoruz Günler geçiyor , aylar, yýllar ve haftalar Ve yaþamlarýmýz, gece de gündüz de hep ayný
Sosyal Medyada Paylaşın:
buzul dünya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.