Seviyorum

Uzun yýllar oldu sevgiyi hissettmedim.
Sevilmenin kýyýlarýnda gezemedim.
Eskiden gençliðimin delikanlý zamanlarýnda
Kalbimin yerini hissetmek çok kolaydý.
Sevgilinin gözleri yetiyordu çýrpýnmaya.
Elleri, büyülü elleri deniz kýyýsý serinliðiydi.
Yýllar oldu; tozlanmýþ raflarda, anýlar sandýðýnda kalbim.

Yeni bir aþký ararken yýllarý heba edeciðim.
Geçip giden ömrümün bir sevgiye hasret kalacaðý gelmezdi aklýma.
Ama zor yoldan öðrendim.
Hasretin bir deðirmen taþý gibi öðüttüðünü ömrümü,
Yýllar denen zaman içinde.
Yanmanýn, ne demek olduðunu,
Ödemem gereken bir bedel vardý,
Aþkýn vuslat olmadýðýný öðrendim.

Her seferinde bilmeliydim.
Eskidikçe anýlar, eksiliyor insan.
Her gün bir parçamý alýp gidiyor.
Tek özlemim eskiye dair kalbimin gökyüzünün maviliðiydi.
Ne bahar geldi ne yeþerdi umutlarým.
Þuursuzca kendini bilmeden atan kalbimin,
Çok uzun zaman önceydi deli taylar gibi koþturmacalarý…
Þimdi durgun bir nehir gibi ömrümün son demleri.

Ama hâlâ senin için üzüntüm var.
Sevilmenin yapraklarý soluyor mu kalbinde?

Acýyla geçen yýllarýmda,
Aþkýn bir oyundan daha fazlasý olduðunu anladým.
Oysa kazanmak içindi tüm çabalarým.
Bulduðunu sanmak, hiç bulamamaktan daha zor…
Mutlu etmek için çok yoruldum,
Ama yine de kaybettim.


Yüzünü görmeyeli kaç yýl oldu?
Ýþte, hayatýmda hep bir boþluk oldun.
Ama sen her zamanki yerinde duruyorsun.
Günler gelip geçse de
Bildiðim bir þey var;
Hala seni çok seviyorum…

Hasan YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: