Sessizliğin dili
Bir yangýn baþlar mýsralarda
Saðýr eden bir sessizlik yankýlanýr
Gün, aðýr ve yaralý
Umut kýrýntýlarý can çekiþir
Karanlýðýn orta yerinde insan
Ýnsaný, insan anlar oysa
Anlaþýlmaz girdaplar içinde
Çaresizlik üflüyor zaman
Sessizlik kulaklarý deliyor
Sessizliðin dilinde þiirler akýyor
Rüzgarýn fýsýltýlarý inliyor
Körpe gülücükler serpiþtirilmiþ
Toprak kokusu siniyor tene
Ay ýþýðýna gebe günbatýmý
Zifiri yalnýzlýk düþmüþ göðe
Ezelden ebede yorgun insan
Omuzlarýnda bir dolu yük var
Sessiz yalnýzlýðýn koynunda
Kendini arýyor yürüdüðü yolda
Sinmiþ üzerine dünya kahrý
Sessizliðin sesi uðuldar
Ýnceden inceye sýzý barýndýrýr
Gözlerde sicim sicim yaðmur
Zeytin karasý gözlerden düþtük
Yeþermez umut kýrýntýlarý
Bir sessizliktir yaþam
Ýnsan, sessiz bir çýðlýk
Taht kurmuþ yalnýzlýðýn dili
Sevgisizlik örtüyor maviyi
Acý çýðlýklar atýyor aþk iksiri
Tarih: 23.01.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.