Küçük şeyleri sevdim ben

Küçük þeyleri sevdim ben

Hala özlerim iki kulaklý saatimizi

Duvar halýmýz ilk arkadaþýmdý

Resimleri ilk düþüm

Geyikleri avlamak hiç aklýmdan geçmedi

Çocuk gibiydi bir havlunun üstünde

Yalanda olsa konuþurdum onlarla

Tren resimli saatti bütün zamanlar

Raylarý bir tek babama uzanýrdý

Gülümsemesiydi güneþin doðuþu, zamanýn

Bütün iklimlerim annemdi

Ama ben en çok sonbaharýný sevdim

Öyle kuruydu ki gözlerim

Yaðmurunu yaðmurum bildim

Akif tütüncü
Sosyal Medyada Paylaşın: