Kader idi kýzýn adý, kahpeye çýktý sonralarý…
Gazetenin üçüncü sayfasýna basmýþlardý
Bir ölünün son sözlerini.
Ayný sözlerdi gazetenin manþetini kaplayan
Ve ayný gazete örtüyordu ayný kýzýn
Yerde yatan cansýz bedenini…
… / …
Kim zorladý küçük kýz seni
Bu yaþta beyazlar giymeye,
Kim koydu seni bu -çürük tahta kokulu- tabuta,
Kim sarýp sarmaladý kýrýlgan kalbini
Birkaç parça eski çaputa…
Göster bana küçük kýz
Tam olarak neresi acýyor?
Paramparça olmuþ kalbin mi aldý en büyük payý,
Yoksa varlýðýndan bihaber olduðun ruhun mu?
Belki de körpeliðindi en çok kanayan…
Göster bana ki bir parça merhem olayým
Yüreðinin kapanmaz yaralarýna,
Paylaþ benimle ki bir damla ortak çýkayým
Tek baþýna yüklendiðin aðýrlýklara…
Suçlu kim küçük kýz,
Hangisi ya da hangimiz?
Kimler alýp götürdü senden büyük umutlarýný,
Kaç arsýz girip çaldý hayatýnýn parçalarýný…
Söyle ki dünyada cezasýný görsün bütün suçlular,
Anlat ki beyazlar giymesin baþka küçük çocuklar…
… / …
Kader idi kýzýn adý, kahpeye çýktý sonralarý…
Sorarým þimdi kendime,
Kader miydi
Kader’in, resminin basýlmasý
Üstünü örten gazetelerin üçüncü sayfalarýna…
Kader mi deniyordu yani
Ayný gazetenin ayný kaderi gizlemesine…
Öyleyse eðer,
Buysa kader dedikleri deðer,
Kusura bakma ama kahpesin kader…
…
Pelin…