Oturdum da yol yaygýsý kilimimin üzerine Batýyor sýska vucudumda kemiklerim birbirine Hülasasý memnuniyetsizlik,mutsuzluk ya el eline Kuþtüyü yataða bile uzansam,faydasýz acý duygu seline
Hani nerede o keskin dilli kara saçlý adamým benim? Dur ben,ulan artýk o kara saçlý deðil üstelik hayalimi yiyeyim! Sinek karasý gibi kararmýþ,gün ve gün ümitlerim... Ýðrenç bir iðrenti ve yakýcý bir özlem,ne bu ben ne bileyim.
20.07.2008.Ýzmir. Müfide DECDELÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.