Gönül misafirhanesI

-//


-Gidiþin enkaz, yýðýn, gelme geri dur orda
-Sanma yerli yerinde , her þey daðýnýk burda


Meðer misafirmiþsin, yazýk gönül hanemde
Haber etmeden bile, sessiz çekip gitmiþsin
Nadide bir gül bildim, benzersiz has bahçemde
Topraktan köklerini, dipten söküp gitmiþsin


Gök kubbenin altýnda, söyle bana neyim var
Bir çerçeve, bir kapý, bir de kerpiçten duvar
Þu âlemde servetim, varým, yoðum bu kadar
Ne var ne yok dökerek, toptan yýkýp gitmiþsin


Irmak gibi geçerdin, yüzümün sahrasýndan
Yüreðim vatanýmdan, içsel haritasýndan
Çile daðýmý aþýp, denizin noktasýndan
Yanýþým söndürmeden, hýzla akýp gitmiþsin


Ölçüsüz fihristlerden, silerek adresini
Zalim tiyatrosunun, indirip perdesini
Sonunu düþünmeden, vurup son darbesini
Ýdamlýk sehpasýna, tekme atýp gitmiþsin


Yasaklanmýþ yapraðým, yaz’ýma kýþtýn demek
Çaresiz lisanýmda, lal yakarýþtýn demek
Figaným düðümleyen, son haykýrýþtýn demek
Þu serçe yüreðime, kurþun sýkýp gitmiþsin


-Ne ömür sigortam var, ne de gönül garantim
-Yýkýlýrým sanma hiç, adým atma bir santim

-n u r e t t i n ÖNDER
Sosyal Medyada Paylaşın: