Ölüm çeperini henüz aþtým sanki... Bedenim kabristanýmda... Gülistanýmda boynu bükülen bir gül, Kaftanýmda saçýmdan dökülen birkaç tel býraktým... Doksan yýl býraktým sanki ardýmda!.. Yurdumda tropikal bir iklim... Günahlara teslim çocuksu düþlerim, Söz konusu bile deðil keþkelerden geriye dönüþlerim... Her mücadelede düþüþlerimin telafisi mümkün deðil!.. Sorgulamaya haddim yok olan biteni... Soru iþaretini hiçbir cümlenin sonuna koymaya yetkili deðilim... Bir sigaranýn tereddüdü var zihnimde; "Teþekkür etsem mi acaba?" derken bir kibrit alevine... Dolaþtým ömrümce ezik gibi metropollerde ikinci sýnýf insan mahcubiyetinde... Ölmeden önce dünyada bir garip býraktým!..
Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
tövbeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.