YANILGIDAN İBARET

Yanýlgýlarýmla yüzleþmeyi seçtim,
kavgalarýmla barýþmayý sonra…

vazgeçtim çoktan kapanmýþ bir yaranýn hançerine gözüm gibi bakmaktan,

affý mümkün olmayan kýrgýnlýklarým
aðýr bir yükmüþ omuzlarýmda…

haklý olmak da yetmiyormuþ mutlu olmaya ayrýca.

Ne çok yorulmuþum meðer;
ölmüþ umutlarýn anlayýþlý kadýný olmaktan.

Bazý hikayelerden
sessiz sedasýz gitmek gerekiyormuþ

ve nefret edecek kadar
sevmemek kimseyi bir noktada…

Her þeye raðmen,
sabýrla sýðýndýðým tevekkülümmüþ;
kalbimin küf tutmuþ kýrýklarýna en güzel cila…

En nihayetinde;

doðruyu bulmak deðil, doðru olmakmýþ marifet,
Ýnsan diyorum;
insan hep yanýlgýdan ibaret..!

Seyyal Tanýr
Sosyal Medyada Paylaşın: