MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SEYRU SEFERİM
Sabri BAZANCİR

SEYRU SEFERİM



Çýkýþ Ankara, hedef Kayseri
Önce geriye baktým sonra ileri
Hava çok puslu, hava çok kasvetli
Der ki ‘ben anlaþýlmazým ey serseri’

Yerler ýslak, daðlar duman
Kaman burasý, ‘aman aman’
Herkes kendine der Süleyman
Her þey yalan, her þey talan

Dað, taþ sesleniyor bana
Der ‘bizi býrak git yabana’
Dünya, mal, mülk olmaz sana
Bunu böyle sok kafana

Ýnsan vardýðý yere yuva yapmýþ
Zaman zaman hep çatýþmýþ
Mazlum olmuþ, zalim olmuþ
Aðzý var ya hep konuþmuþ

Bereket sunar, bize doða
Her þey verir, elma, ayva
Sýrýtmaz ki hiçbir ova
Her taraf bakraç, her taraf kova

Dosttur herkese, bitki, aðaç
Yeter ki sen gönlünü aç
Yaptýðýn her þeyi yazar sayaç
Býktýysan karadan, denize kaç

Tabiat deðil, sensin nankör
Bir gözün açýksa, bir gözün kör
Bubi tuzaðýný önce kendine ör
Empati yap da hayatý gör

Kar da var, yaðmur da vardýr
Dünya hem geniþ, hem de dardýr
Aklýný baþýna toplaman ne zamandýr
Uyanmazsan, kendini biraz daha kandýr

Hem çok gezdim, hem çok gördüm
Her davranýþa bir að ördüm
Araþtýrdým, beyin yordum
Ne aç kaldým, ne de doydum

Aþýðým ben, daða, taþa
Her nesneye ederim temaþa
Olmaz bende asla maþa
Kötülükler için çýktým savaþa

Gece de hoþ, gündüz de hoþ
Anlamayana her þey bomboþ
Ayakta gezenlerin çoðu sarhoþ
Hayat ne tam hoþtur, ne de nahoþ

Her þey bizim beynimizde
Huy, karakter özümüzde
Can vereceðimizi biliriz de
Acep, aklýmýz neremizde

Dünya boþtur, biz biliriz
Bunu birbirimize hep söyleriz
Patavatsýzca gezeriz
Ömrümüzü böyle tüketiriz

Ne mahlûkmuþsun insanoðlu
Kabul etmedin asla çoðulu
Geçti hayatýn hep buðulu
Eþit saymadýn kendine hiçbir kulu

Ölürsen anlarsýn asýl hayatý
Ýzlersin, iþlediðin kabahatý
Ah bilseydik insanlýðýn sanatý
Yaþar mýydýk hiç, sekeratý

Beynim yorgun, ruhum yorgun
Yapmadým ben hiçbir vurgun
Olmadým ben asla durgun
Yaþadým ben, hep en uygun

21.01.2024 Ankara-Kayseri yolu

**********************
Kayseri’den tekrar döndüm geri
Arkama bakmadan giderim ileri
Artýk doða demiyor bana, ey serseri!
O da anladý, herkesin var illa bir ederi

Hayat bazen aðlar, bazen hüzün verir
Bazen de yaþantýyý terse çevirir
Ýnsanoðlu kendini atsa da saða sola
Sonunda mutlak yere devrilir

Hayat dosta dost, düþmana düþman
Kendisi ile barýþýk olmayana vermez aman
Kendisine nasýl bakýlýrsa o da öyle bakar
Aydýnlýksan aydýnlýk, dumansan o da duman

30.01.2024 Kayseri-Ankara Yolu
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.