SERPER MANİLERİ

Serper’den ýrmak akar,
Köprüden geçen bakar,
Neden giden gelmiyor;
Ayrýlýk yürek yakar.

Köprübaþý darýdýr,
Goçanlarý sarýdýr,
Baþka hisse isteme;
Kazancýmýz yarýdýr.

Serper’de sepet ördük,
Çocuktuk daha kördük,
On liralýk sepetin,
Pazarlýðýný gördük.

Serper çok da nemlidir,
Göksu dersen kirlidir,
Zeytin diksen yaþamaz;
Kýraðýdan bellidir.

Göksu suyu serince,
Girilmiyor derince,
Elim ayaðým titrer;
Ben yârimi görünce

Göksu denize akar,
Suyunda balýk kokar,
Ben gurbete düþeli;
Buz yesem beni yakar.

Þu dere akar gider,
Köpüðün saçar gider,
Salýnarak giden kýz;
Ýçimi yakar gider.

Dere boyunda çýnar,
Kuþ gelir ona konar,
Yârim gelin gidiyor;
Yüreðim ona yanar.

Yýkýk çayýr boz toprak,
Döküldü bak koz yaprak,
Bir gün elbet saracak;
Her caný kara toprak.

Bostan ektik tarlaya,
Güneþ görüp parlaya,
Bir bardak çay içelim;
Ateþimiz harlaya.

Giyindik mavileri,
Yazdýk bak manileri,
Çam dibine oturduk;
Çýðýrdýk türküleri.

Iþýksýzdýr seyyare,
‘Bük’e düþtü tayyare,
Köyüme gidemedim;
Selam söyle o yâre.
**
Serper: Karaman, Ermenek ilçesi, Yukarý Çaðlar Köyün Ermenek Göksuyu’nun aktýðý vadinin içindeki arazi.
Seyyare: Gezegen


19.01.2024 Konya
Durmuþ Ali ÖZBEK

edebiyatevi.com/yazi/282053/serper-manileri

Sosyal Medyada Paylaşın: