Yüzümüz gülse de; içimiz aðlar,
Devran yol vermiyor, önümüz daðlar.
Küssem de talihe çâre bulunmaz,
Gezdiðimiz yerde güz olur baðlar.
Karagün dostluðu yalnýz bize mi?
Aðarmýþ günlerde raðbet size mi?
Ortasý bulunmaz bu hazin yolun,
Yokuþa mý küssek, yoksa düze mi?
Bir ömür dehlize çýktý yolumuz,
Ne saðýmýz belli, ne de solumuz.
Dost arasam zenci çýkar karþýma,
Belli ki ezelden baðlý kolumuz.
Hayaller rüyama kâbus çýkarýr,
Orada güzeller bana yakarýr.
Uyanýp "bu ne hal" bile demeden;
Tüm gördüklerimiz mahþere kalýr...
10.04.2019/ Fatih-ÝST.(ARÞÝV)
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.