Beyazýna kir bulaþmýþ gülüþlerinin kirpiklerinin gözlerine açýlan avlusunda güvercin cesetleri toplu mezarlar kazýlýyor sen aðladýkça ve ruhunda kapanmayan derin yaralar her gün teninde yeni bir cenaze töreni her gün kara çarþaflý sen her gün aðlýyorsun
Irzýna geçilmiþ kokladýðýn çiçeklerin omuzlarýnýn göðüslerine uzanan derin dekoltesinde çiçek cesetleri çoðalýyorlar sen aðlayarak orgazm oldukça ve büyüdükçe büyüyor karanlýðýn gözleri her gün teninde yeni bir týrnak izi her gün çýrýlçýplak sen her gün üþüyorsun
Benimse mavisine gölge düþüyor gözlerimin iki kaþýmýn birleþtiði coðrafi noktada hayal kýrýklýklarý biriktiriyorum batýyor ve kanatýyor yüreðimi sen aðladýkça güvercinler kabir azabý çekiyor çiçekler kendi kokularýna asýyor kendilerini her gün aðladýkça sen daha da büyüyor aramýzdaki karanlýðýn hiyerarþisi ve bir adým daha yaklaþýyor bana yalnýzlýðýn o soðuk anemik endiþesi.... Sosyal Medyada Paylaşın:
Ararat Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.