Islak ruhumda kırlangıçlar
rengim
Islak ruhumda kırlangıçlar
Beynimin çatý katýnda oturuyoruz
Pencereden süzülen rüzgâr
gökyüzü ayýþýðý
Aklýmýn odalarýnda denize sýfýr çocuklar
Dudaklarý yosun kokan
Balýklar
Kalbimden gözlerine uçurtmalar uçuyor
Sen görmüyorsun
Bir nefes sigara çekiyorsun içine
Ýçim ürperiyor
Dudaklarýn
Dilin
Ciðerlerine sinen nikotin tadý olasým geliyor
Bir yudum þarap
bir yudum daha
Dudaklarýndan döktüðün her söz
aklýmýn bað bozumu
yeþil üzüm
Yaðmur oluyor
Islak ruhumda kýrlangýçlar
Gözlerin bazen rüzgar
bazen kelebek
Bebek olup sefkat arayan bugu
Bir adamýn
aþký doðurmuþluðunu müjdeliyor
kirpiklerine tutunamayanlar maviler
Þiir olup
Kaðýda döktüðüm
Gördüðüm
Kördüðüm
Yenilðim
Aþkýn havaboþluðunda
iki dudak arasýna sýðmýþ ömrüm
Aynada cilveleþen kýrýlmalar
Baþak sarýsý buðday topluyor dudaklarým yüzünden
En bilinmedik kuyularda adýn çýnlarken
Kalbimin dualarýna býrakýyor usulca alným seni
Gökyüzümü
toprak altýmý
bilmediðim bir bilince teslim ediyorum içimi
Sen anlatýrken dudaklarýna gözlerim
Karanfil kokan dudaklarýnda yeni açmýþ muzip gülümseme
Þeffaf doku
Bir keresinde annem demiþti
aþk ýhlamur kokulu bir yaðmur olup
yaðmaktýr
hiç bilmediðin bir iklime
Soluðundaki yüzümü öpen
Çilek kokusuna
sicim gibi düþerken
Dudaklarýndaki sarhoþluðumsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.