ÖZGÜRLÜĞÜN ŞİİRİ

Koþar, gülerdik hayaller ülkesinde
Irmaklar ve daðlar ayak olurdu bizlere
Garipliðin, köleliðin ve gurbetin yolunda
Bizler koþardýk anlamsýzca
Kimi günler aðlardýk usulca
Kimi zaman seviþirdik doðaca
Ayýrdýlar ikimizi ve insanlarý
Þöhretin, paranýn, malýn mülkün esirleri
Çöllerde gezerdik mecnun misali
Adýmýz yazýlmýþtý zemine ‘daðlar þahini’ diye
Avcýydým, av olup vuruldum
Eþkalim aranýr oldu daðda, ovada
Þiirler yazardýk aþk için
Hüznümüzü gizlerdik sevda için
Ýçimizi karartýlar kendini bilmezler
Nankörlerin ve alçaklarýn ortasýnda

Kuþlar cývýl cývýl uçuþurken
Bizler köleliðin kucaðýnda çýrpýnýrdýk
Ve güzellere nice sevdalanýrdýk
Bu anlamsýz ve manasýz gidiþte
Kuþlarla uçardýk göklere
Aþkla, inatla çýkardýk daðlara, taþlara
Ve tarih yazardý bizleri
Bizlerde tarih yazardýk
Tutuþurken el ele kol kola
Sevinirdik çocuklar gibi
Hep rüya kurardýk geleceðe
Hasret kalýrdýk özgürlüðe
Hak’tan yanadýr aþkýmýz
Yolumuz özgürlük yolu
Sevgimiz dünyalar kadar
Gün gelir biter özgürlük hasreti
11.05.1996
Sosyal Medyada Paylaşın: