GELDİ EYLÜL

Geldi eylül.
Üstüme kýþtan bir yorgan örtüldü
Yalnýzlýðýn kollarýna sýmsýký sarýldým
Yastýðýmdaki ýslaklýðýn nedeniydi yokluðun

Bilirsin sol yana dönmesem uyuyamam
Sol yanýmdasýn…
Yüreðimde varlýðýna sarýlmalýyým yoksa kâbus olur geceler

Ellerin ne kadarda sýcaktý
Ne çok güven veriyordu bana sevgiyle bakan gözlerin
Hasretin içimde büyüyünce hazan çöker kirpiklerimin üstüne

Geldi eylül…
Sokaklar tenha, sokaklar ýssýz ve sensiz
Dalýndan tek tek kopuyor yapraklar
Ayrýlýðýn hazin sonu durur o sararmýþ uçuþan yapraklarda

Týpký gözlerin gözlerimden uzakta olduðu gibi
Benim sensiz sararýp solduðum gibi
Sokaklar aðlýyor ben aðlýyorum
gönlüm aðlýyor sensiz

Yýrtýlýyor özlemin perdeleri
Kor ateþlerin içinden geçen rüzgâr gibi ýsrarlýyým
Beni sana, seni bana tamamlamalýyým

Geldi eylül…
Bugün yine kýrýk, kirli gri ile uyandým sabaha
Etrafýmdaki her þey donuk ve soluk duruyordu
Penceremdeki güller bile boyun bükmüþ aðlýyordu

Bir çocuðun gülüþlerine tebessüm etme gayretindeyim
Baharýn üstüne giydirilen kýþlarýn ateþindeyim
Belki unuturum tüm mevsimleri ama eylülü unutmam
Unutmam gözlerimde buz tutan gözyaþlarýmý

Özlemini hasret bildim, oysa özlem gidiþinmiþ
Uzaklýðý mevsimlerde aradým, oysa uzaklýk gönlündeydi
Gönlüme çizdim seni, artýk anladým gelmeyeceðini
Eylül bahaneymiþ, üþümelerim bir daha hiç dönmeyeceðindenmiþ! ..

Geldi Eylül
Yüz çizgilerim hasreti giyinmiþ ezelden
Dalýnda solmuþ çiçeklerin boynu bükük
Ürkek bakýþlarýn tenha sokaklarýnda üþüyorum
Yüreði ince bir kýþýn sevdasýný taþýyorum
Yokluðunu giyindiðim zemheri ayazýnda üþüyorum

Dar zamanlarýn girdabýnda buldum kendimi
Ölgün bakýþlarý kurþun geçirmez sanmýyordum
Oysa yarasý asýrlar oldu geçmedi, geçmeyecek
Bin yýllýk yorgunluðu var üzerimde þimdi
Hasretin içinde özlemi büyütmek ne zor þeymiþ...

Geldi Eylül
Giyindim üzerime yaprak döken o mevsimleri
Ne ilkbahar yaz nede sonbahar kýþ dindirebildi. Eylül’ün hazan yüklü býçak sýrtý sancýlarýný.

Aðaçlarýn çýplaklýðýna döktüm ince yüreðimi
Yüreðimin kursaðýnda býrakýlmýþ ölü bir sevda var
Kendi merasimine ev sahipliði ediyor þimdilerde
Topraðýn rahmetine düþmüþ bereketli eller birde
Ölü topraklarýnda ektiðim çiçekleri büyütüyorum

Oysa herþey vardan yok, yoktan var olmuþ
baþka bir surette, baþka ruhta can bulmuþ
Bir ben beni kaybettim Eylül’ün son baharlarýnda
Alazlanmýþ kýþlarý örttüðüm eylüle dargýným
Histerik baharlarý koynumda sakladým
Zamaný durdurmak ne mümkün
Ne mümkün eylülü unutup mutlu olmak
Kayýp mevsimlerin adýydý Eylül
Bir ömür boyu sancýlarýna gebe kaldýðým
Ve boyun büktüðüm sonsuz yolculuklara demir atým Eylül...

Tarih: 22.09.2013

Derya Avþar
Sosyal Medyada Paylaşın: