Tövberim

Baþka mevsimlerin koynunda kaldý
aþka susamýþ tövbelerim
gitmem ki
göðsünün serinliðinden tatmadan ölümü.
Berzahýnda ölü kuþlar saklayan
karanlýk sokaðýnda
gidemem ki
ýssýz kaldýrým taþlarýndan yalýnayak
eli yüzü kir içinde bir çocuðum.
Ýçimde/kini gör !
koynunda soluklandýðým gecenin hýþmýyla
dudaðýmda yýllanmýþ adýný
silemezsin ki
baþka tenlerin kokusuyla.
Düþ usuma
göðsümün kýblegâhýnda yankýlandýkça terin
boynundan bir deniz dökülür ýrmaklarýma
öp þimdi!
ayaz vurmuþ çatlak dudaklarýmdan
sararan yapraklar gibi düþüyorum avuçlarýna.
Sosyal Medyada Paylaşın: