TOPRAK BİLE AĞLADI GÖZYAŞIYLA SULADI
Hayat denen dünyada, yaþam bile kalmadý
Toprak bile aðladý, gözyaþýyla suladý
Yaþayan canlý vardý, hiç farkýnda olmadý
Toprak bile aðladý, gözyaþýyla suladý
Harap edildi evren, bir katkýsý olmadý
Ýçinde cevher vardý, hiç aldýran olmadý
Lazým olursa diye, bir kenara koymadý
Toprak bile aðladý, gözyaþýyla suladý
Bunu duyan insanlar, hiç aldýrýþ olmadý
Kýymet bilen olmadý, sonra depremler oldu
Sonunda tufan oldu, kimse dersin almadý
Toprak bile aðladý, gözyaþýyla suladý
Bir zamanlar yeþeren, þimdi solgun yüzleri
Baðrýnda saklý olan, hüzünlü ve de üzgün
Bir nefes alan toprak, þimdi soluk nefesi
Toprak bile aðladý, gözyaþýyla suladý
Sessizce hep aðladý, çýðlýk bile olmadan
Koynunda yatan hazin, hikayeyi anladý
Ýnsanoðlu, doðaya hiç de umursamadan
Toprak bile aðladý, gözyaþýyla suladý
Yaþayan canlý vardý, nefes bile almadý
Bir çöl oldu toprak, bir canlý da kalmadý
Sonunda olan oldu, kýymet bilen olmadý
Toprak bile aðladý, gözyaþýyla suladý...
Behçet Bük Eskiþehir.
11.2.2024 Hayali Yaðlýboya bir Tablomdur saygýlar Behçet Bük
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.