kalbim acýyor cano
yalvarýrým býrak gidim
hoþçakal dragon
hoþçakal persona
hoþçakal my lover
oksijeni olmayan bir fanusun içinde
karada yaþayabilecek
tatlý su balýðýyken
bak þimdi çölde öldüm bittim
uzaða yakýn bir yerde
diyeti öde öde bitmemiþ
bir ev var yarasýndan soyunuk
üzerine titrediði merhameti
üstüne örttüðü ödenekli toprak
ve sevaplarýný yolda düþüren
ahiret yolcusu fani mürettebat
yaþýnýza hürmeten
Puccini’nin üç perdelik sahnesinde
Madam Butterfly’ý havalandýrýp
sýhhiye yerleþkesi kalbimi
ilk dikiþte kanatarak uçurdum kafesten
kelle koltukta serbest nazým çalýþýp
aylak düþlerine perende atan
þüpheli ölümlerle mensubiyeti ile tanýþýk
türküsüne aþýk atan gamlý bir baykuþ
þimdi özgürlük pistini
havaya uçurmaktan
kederi kirpiklerinde asýlý
interpolde boy boy vesikalýk aranan
yabancý uyruklu bi sabýkalý
bacým seni de Allah kurtarsýn
dünya þuncacýk bir þey
bazen cebimde taþýyorum
bazen de yüzümde
birbirinden ayrýþmayý bekleyen
büyük küçük týfýl
her ne varsa elimde
saðaltýlmýþ hava cývaya
keþmekeþ çeken kitabýna uygun bir cümleyi
kalesi gibi koruduðu maðarasýndan
gönül rýzasýyla çýkartýp
balçýðýndan sývanmýþ güneþli bir günde
’git kendini kurtar!’ diyorum
sen de lavaboda t(r)aþ olmayý kesseydin
-zafere çiçekli yollardan gidebilirdik- belki
taþ da olsa yutuyor iþte insan
eli mutluluða uzanmayan
mumla aranan müstakbel insan
þurda çekip vursam seni içim soðumaz
eski püskü palaspare
derisinden kefaletle serbest kalan vicdan
af buyurun! sofranýza oturduk bir kere
göz hakkým vardý bölüþtüðünüz ekmekte
"ayýdan post, düþmandan dost olmaz"
derlerdi eskiler, hakkýnýzý helâl edin siz de
dedim insan eti bu aðýr
kendine hayrý yok ki çürük postunun
Allah’ýn bildiðini kuldan saklayacak deðilim
eskidendi o ’ona gelen bana gelsin’ güzellemeleri
-memento te hominem esse-
üzgünüm! gözünüzde ’tehlikeli bile sayýlmam’ artýk
kat karþýlýðý veresiye ya da vesaire
akla gelmeyecek ofansif sancýlar
zehir de olsa içiyor insan
ah Le Monde!
senin de saða sola palavra sýkýp
götü baþý ayrý oynayan kurgun iþte bu kadarmýþ
ufak ufak ayaklarýmý yerden kesip
hem kel hem fodul ýskartaya çýkmýþ bir aile saadeti
hiç yedin mi, bu sosla etler aþýrý lezzetli
akþamdan marine et hazýrla
ertesi gün piþir ye!
her gün üç posta kendi acýndan içmeli
dikkat et kaný üstüne sýçramasýn
göre göre alýþýyor sonra insan
manik depresif pozlar kesip
yaftayý yapýþtýrýp böyle havalara girerek
iblisten icazet aldýðý halde yenilen pehlivanýn
güreþe doymayan maymun iþtahýyla
hatýrý sayýlýr bir kederin dibine battým
tortusu bende
külü sende kaldý
çekip kalbinden vurdum da seni
tövbe! içim zerre soðumadý
hadi kalk yaralarýmdan öp cano
kaza süsü verilmiþ
kör olasýca tetikçi kurþunun da
gözü arkada mühürlü kalmasýn
♧m.g♧
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.