Yağmur
Varoþ bir üslupla rüzgar esiyordu ve bilirsin
bizi artýk yaþamýyorum
bir mâvi sis dokunuyordu pusuya
ve sen
þiddetli muhabbet kýrmasý suskunluðum
bilirsin aylar önce terk etmiþtim bu þehri
taþraya hüzün kokulu yaðmur yaðýyordu
harabe bir pavyonun kapýsýndan sýzan
mezopotamya aksanlý müzik eþliðinde
ben sarhoþtum belkide senle
usul usul efkarla buharlaþýyor
o uðuldayan güzelim müzik
ve ben þarabý hâlâ içiyordum
her yudum seni hatýrlatýrken
unutmak için bekliyordum seni
kaybetmiþtim savaþý
tüfeklerim kýrýktý
þâh mat çekilmiþti satranca
taþraya mevsimsiz bir yaðmur yaðýyordu
gözlerime çekilen mil sýzarken
sana sunmuþtum o kadim müziði
ne derlerse desinler
asla umrumda deðildi
þiirlerimi ise hiç sorma
dünyânýn tüm isyanýyla
sarhoþtum ama devrik deðildim
ýþýklardan sel oluþmuþtu
geceyi aydýnlatan
sarhoþtum o gece
kapitalistin tanrýsý olsaydým
komünistin peygamberi
çeliþki yoktu
bunlar hep sensizlikten mezopotamya’nýn kadim kýzý
yokluðunda hint felsefesinde meczupun tekiyim
iþgâl etmiþti görüntümüzü poseidon
kadim bir göktürktüm
bazen sensizlikte öfkeliydi kalbim
ruhum ise safir rengi hümanist bir þaman
gökyüzünde martýlar vardý
ben kýrdým kanatlarýný
tüm isyanýmla
sarhoþtum
yüreðim acýyordu
bozkýra mevsimsiz yaðmur yaðýyordu
þarký söylüyordum
seni sevenin sana hürmet edenin
ebesine belki
tanrýsýna kadar sövdüm
istanbul’a mevsimsiz bir yaðmur yaðýyordu
varoþ bir meyhanenin pencere kenarýndaydým
konsomatrislere yürünmemesi rica olunur yazýlýydý tabelada
trenlerdeki pencereden sarkýlmamasý rica olunur cinsinden
âdet yerini bulsun diye belki de
istanbul’a mevsimsiz bir yaðmur yaðýyordu
sahnede bir rüzgar müziði aðlýyordu
ben münâsip bir zamanda sövdüm gözlerine
sözlerimi istanbul’a kurþunla dökmüþtüm
meyhaneye sarhoþluðum çökmüþken….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.