doğruların keskinliğine ithaf en
kalmadý geriye kaybedecek bir þey elde çekildi tetikler
döner namlular sana elbet çektiðin gün gibi
ýþýklar sönük kayýp ve karanlýk fikirler
yetmez güneþ bile aydýnlatmaya düþüncelerimi
hisler var tepkime yok sana kalbime dayanmýþ
içimde patlýyor namlu belki de sayamadýðým her gün.
uyanýyorum her gün yeni bir tetiðe
uyanýyorum her gün yeni bir ihanete
uyanýyorum her gün yeni bir karanlýða
uyuyorum her gün taþýyarak,
rüyalarýmda iki ucu keskin bir býçak.
uyanýyorum her gün, kanlý gözlerimle, keskinliðine
doðrularýn.
uyanýyorum her gün anlamlara boðuyorum bizzat ellerimle
yarattýðým tüm kavramlarý inandýðým tüm hayalleri
yaþayamadýðým her tutamýmý
baþlýyorum yaþamaya verdiði keyif ile katil olmanýn
hem de en keyifli versiyonu ile olarak katili kendimin
yaþarken duraklýyorum mezar taþlarýnda
alamýyorum nefes detaylarda
boðuyor beni keskinlik
susmuyor kafamýn içindekiler
ediyor devam korkusuzca
buluyorum kendimi mabedimde elimde bir puro
ediyorum ibadetimi gözde kuluyum tanrýnýn
düþebilirim bende cennetten sama el gibi.
ediyorum ibadetimi
yakýyorum kibritimi
atýyorum mezarlýðýna
yaratýyorum bende koca bir
kibrit çöpü mezarlýðý
merhaba, yalan dünya.
gömüyorum kendimi yarattýðým yere
kazýyorum düþüncelerimi, mezar taþýma
unutmuyorum, dökmeyi benzin üzerine
koyuyorum iki noktayý, dileklerimle..
Hüseyin Çelik 07.02.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
HüseyinÇelikŞiirleri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.