Altı Şubat
ALTI ÞUBAT Bir yanýmda yarým kalmýþ hayatlar,
Diðer yanýmda çaresiz, yardým isteyen uþaklar.
Sessizce can dan çýkan ruhlar,
Unutmadýk Altý Þubat.
Neye yarar, hanlar saraylar.
Dünya malý deðil mi yalan ?
Saniyeler içinde çýkar bu can,
Unutmadýk Altý Þubat.
Yer yerinde oynamýþ, Gök sallanmýþ gibi,
Ye’cüc ve Me’cüc ayak basmýþ gibi,
Etraf Mahþer gün gibi,
Unutmadýk Altý Þubat.
Bir çocuk sesi gelir enkazdan,
Anasý, babasý çoktan ayrýlmýþ bu diyardan.
Hem yetim, hem öksüz bu cihan,
Unutmadýk Altý Þubat.
Daha dün helaliyle sözlenmiþ gençler,
Yarýnýn garantisi yokken kurulmuþ hayaller,
Hiç hesapta yoktun deprem,
Unutmadýk Altý Þubat.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.