Umay ana söyleni

-hazýrlandýlar-
burnundan soluyan sabaha karþý
kayýn aðacýnýn huzurunda
aklýný aç gönlünü soður
neyin asýl, neyin suret olacaðý esrarý bil
bil ki akýl bedeni akýtýr
düþünce. düþünce topraðýna
boy
bin yýl geçti bak
hâlâ genç ve diriyim hâlâ
açken bozkýr kurdunun
hassas burnuyla kokladým
taþ ile kesilmiþ süsenleri

artýk býrakmalýsýn
sýcak ekmeði býçakla kesmeyi
tuzu öðüt bil hatayý nimet
ama sakýn unutma çözmeyi gemici düðümünü

aslanýn karný geniþ balam
ve dili kan çanaðýnda
bilirsin ki savaþ, yasal bir cinayet
kurdu kuzuya karayý denize çalkayan
cinnetten
henüz inmiþtik demirin madenine
az evvel deðil miydi tunç çaðý
týrnaðýný kesmiþti atýn daha dün
- nalbantýn çekici -
henüz çýnlattý agoranýn sarnýcýný

kýrbada bir kaç damla
seraptý hani anýmsadýn mý

ne çabuk!

her duruma ayarlan ve atla
saðrýsý inip kalkan atýna
ama bil
tok köpekler ve susuz kurtlar
-kýzgýn güneþin altýnda -


peþindeydiler

~
Sosyal Medyada Paylaşın: