ikindi güneþinin peþinde yürürken
gece olmuþ farkýnda deðilim eyþan
elimde kör bir ýþýk akýyorum karanlýða
pervin yýldýzý gibi
yaðýz atlarýn çoþkusu var içimde
bir aðlar bir gülerim bu fukara gönül elinden
çoðalýr çürür içimde kalbin mor sümbüllü çaðý
kedere düþer hüzünlere yelken açar gözlerim
bazen de sonbaharýn gül bahçesine döner
sarý kavruk dudaðý
ben böyleyim iþte eyþan
keskin dilli zirvelerin periþan gezgini
gezer tozarým dað bayýr konacak bir dal bulamam
kýrýlýrým güneþe bükülürüm aya terkeder yýldýzlar beni
yalnýz bir aðacým kýrýcý poyrazlar paralar dalýmý budaðýmý
peyderpey ufalanýrým
burulur boynum avazýmda tonlarca ebabil
kan kusar gýkým çýkmaz eyþan
kendi çýðlýðýma
gömülürüm
ben buyum iþte eyþan
yalnýz bir kurt kýzýl pençesinde öten bir kartal
yürürüm karlý buzlu yollarda uçarým mai göklerde
bilirim gam esvabý aðýrdýr çekse de beni diplere bataklara
yine de yýlmam silkinirim aðzý alev kusan ejderler gibi
yolar saçlarýmý felek yýkýlýr kalkarým kader elinden
yine de off! demem
inletme beni üzme
ben býkkýn misafirin - ben yaban gülün gurbet kuþun
söyletme beni eyþan aðlatma
aðlatmasana
severim senin buðday yüzünü çimen gözlerini
kardelen döken sarý saçlarýný ama yine de kalamam
uyut beni uyut!
bu çýlgýn ruhun aðýrlýðýný çekme
býrak beni eyþan býrak! özgürlüðün dalgakýran öfkesine
un ufak etsin meteorlar yýldýz kasýrgalarý yaksýn tenini
eritsin hücrelerini arzýn sýcaklýðý
uðurla beni eyþan
beyaz zambaklarla sarý çiðdemlerle
uðurla bir þafak vakti tan aðarmadan öpücüklerle gülücüklerle
bir sevgiliyi uðurlar gibi ömürlük sevdayla
hasretle ilelebet yolculuða
baþka dünyalarda baþka rüyalarda
yine anaç topraklarýn sýcaðýnda kavuþuruz güneþlenen sevinçlerle
doyulmaz arzularýmýzla yedi veren hücrelerimizde renk renk açarýz
can ruha kavuþur koklaþýrýz kelebekler gibi
hasret dediðin nedir ki...
öptüm eyþan
öptüm...
ayþe uçar
04022024
12:40