ey ruhum
seni tanýmadan önce
kefenimin en büyük cebine
kaburgalarýmýn lime lime ediliþini gizlemiþtim
göðün kulaklarýma varan gülüþünü asmýþtým anne yüreðime
týka basa sevgimle beslemek için evlatlarýmý
canýmý diþime takmýþtým kimsesizliðimle el ele
bir yaným gülerken
söküklerini dikebiliyordum aðlayan yanýmýn
yalan yok o zaman baþlamýþtým
provasýz mutluluk oyunu oynamaya
çok garip
babamýn made in Germany’ den getirdiði en güzel bebeklere sahiptim
ama hep bezden bebeklere imrenirdim evcilik oyununda
.
.
.
ey ruhum
çoðul yalnýzlýklarýmda
yýldýzsýz ve dolunaysýz gecede
senin taþan öfkeni selamlýyorum
bir elimde kuþlu kahve fincaným
diðer elimde annemden yadigâr
gül kokulu tesbihime dizdiðim
"la havle velâ kuvvete" lerle
bu saatte aynalara dargýn maskemle
benden korksun in cin diye
saçýmý en üstten baðlayýp
kocaman kurþun kalemle tutturdum
bi güzel kurkuma maskesi yaptým bol yoðurtlu ve ballý
en utangaç hallerimle
bayram sevinci yaþayacaktý uykusuz gözlerim
güpgüzel uyanacaktým yeni güne
göðün dev penceresinden
yeniden aþýk olup aksime
kendimi ne çok sevdiðimi fisýldayacaktým tüm evrene
elimde kendi diktiðim bezden bebeðimle
nagiþ’ce
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.