Yemiþtim sanki son yemeðimi. Giyinmiþtim, giyinmiþtim Madenci elbiselerimi. Taktým baretimi. Öptüm sevdiklerimi.
Allahýsmarladýk. Eþim, çocuklarým, dostlarým. Maden bu, hiç belli olmaz. Belki, belki kalýrým..
Sanmayýnýz ki sizlerden Sizlerden sanmayýnýzki dargýným. 570.m .derinlikte. Rýzýk aramak ise. Benim kaderim.
Son gülücüklerimle. Ýnmiþtim, maden ocaðýna. Son kez, bakýnmýþtým. Karanlýkta saða, sola.
Baretimdeki önümü . Aydýnlatan, ýþýk. Þahit olmuþtu. Son ayrýlýðýmýza.
570.metre derinliklerde. Çalýþan. 263 Madenci Candýk. Aldý götürdü bizi. Ekmek parasý uðruna. Ne yazýkki, Kara Elmas.
Bürümüþtü, 17 MAYIS günü hüzün dolu bir yas. Yutmuþtu, gencecik Madencileri. Ne yazýk ki acýmasýz, Karaelmas.
Sýðmýyordu Yanan , kavrulan, cesetlerimiz.. Ne acý ki.,Hastahane morglarýna.
Elveda ,dostlarýmýz. Elveda. Ne olur , ne olur. Ýyi bakýnýz, hemi. Ýyi bakýnýz.. Sevgili yavrularýmýza
Yüzü Kara Ekmeði beyaz Zonguldakta Ekmek uðruna, aþ uðruna 3 mart 1992, 263 madenci can Grizuda þehit oldu diye Tarihe ,
Acýnýn feryadýn arþa yükseldiði Göz yaþlarýnýn pýnar olup Kara denize aktýðý Madenci çocuklarýnýn yine yetim kaldýðý Kara bir gün diye ______ Þair67 ______kardeþ yaz Ali Cemal AÐIRMAN Sosyal Medyada Paylaşın:
şair67 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.