hýnç alýrcasýný siper edecek gövdesini.. ölümü sevdiði kadar kutsayacak öldürmeyi verilen mertebenin niþangahýnda.. hýnç ve öfke güneþin ýþýklarýnda seviþecek.
Ey sevgili gök kubbenin aktýnda gökyüzüne uzanan kollarým asýlý kalsýn yeni bir dünyada gözlerimi açmak istiyorum... Demirin kurþunun ne iþe yaradýðýný öðrenmeden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.