Göklerin aðaç olduðuna inanmaya baþladým
çiçeklerin dað gibi anne
aðlamak için verilen arada
baba, çoðul bir kelime
üf deyince ba anladým
kýsa bir tarih yazýyor, saksýlar dolusu bað bahçe
hep bir yanlýþlýk vardý sözde
esreyi ötreye derken
sustum
yas ve özlem ayný dalýn meyvesi
baþka sözüm yok
susulunca, susuzluktan ölürmüþ herþey
bir ateþîn kuþ hatrýna, çýðlýktan nem
yer altýna sýzmýþ da
denize geçit bulmuþtu
bu hikayeyi bana
susuz köylerin telef olduðu steplerde
kazýcý bir adamýn
en coþkun suyu, en derinde bulduðu o efsane anlattý
aylar sonra deniz geri verdi aldýklarýný
ustanýn kemeri ve içinde bir çaký
~
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.