Kalu bela
Kalu Bela
Hakk geni kodladý sürdü aleme
Kalu Bela denen ilimden geldim
Tercihi seçerek sundum kaleme
Senaryo içinde rolümü bildim
Sýrtýma yükledim hayallerimi
Duaya kaldýrdým boþ ellerimi
Dedim ey Allahým gör hallerimi!
Billahi huzuru yolunda buldum
Vefasýz kullarý yüreðim boþar
Kalbimde ölenler ateþte yaþar
Bu fani hislerim aþk diye coþar
Gönül sýrlarýný sevgiden aldým
Þu hayat suyundan bir ömür içtim
Ýradem gücünde payýmý seçtim
Ýniþli çýkýþlý yollardan geçtim
Kah gülüp oynadým kah yaþým sildim
Sonunda benim de ýþýðým söndü
Kefenli bedenim mezara indi
Sevenler býrakýp evine döndü
Dünyada yaptýðým amelle kaldým
Hoþoðlu, küserek kendine sordu:
Güneþim doðmuyor, dünya mý durdu?
Kalemi elimden kim alýp kýrdý?
Ýþlerim hep yarým, ben niye öldüm?
Mustafa Hoþoðlu
29.01.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.