DOĞDUĞUM KÖY
DOÐDUÐUM KÖY
Yürüdüðüm yol
Oturduðum ev beton
Bu þehirde toprak yok
Deniz yok!
Ne zaman yaðmur yaðsa
Köyümü özlüyorum
Saat baþý gelen deli saðanak yaðmurlarýndan sonra
Topraktan beyaz dumanlar çýkardý
Güneþ doðunca
Toprak mis gibi kokar
Çiçeklere
Gürbüz kelebekler konardý
Kovanlarýndan çýkan arýlar
Yuvasýndan fýrlayan kuþlar
Yaþamak üstüne güzel türküler söylerdi
Ot yolduðum yamaçlardan
Sular yarý bulanýk akardý
Ayaklarým yalýn ayak
Topraða bir güzel sevdalý basardý
Annesi ölmüþ kavurt oðlak
Süt içerken elimden
Anasý gibi koklar kucaðýma sokulurdu
Yaþamak içime gülümser
Hastalýklar uðramazdý yanýma yöreme
Evimizin önünde Can eriði
Ýlk yaza meyve yetiþtiren kiraz aðaçlarý vardý
Acýktýðým da büyükanam;
Tas da ayranýma mýsýr ekmeði doðrardý
O lezzet o tat nerede þimdi?
Yol topraktý
Bir araba geçse üç beþ günde bir
Yol günlerce tatlý bir benzin kokardý
Yýldýzlar böyle nazlý deðildi
Geceleri gökler ýþýða boðulur
Uyuduðumuzda baþýmýza yýldýzlar yaðardý
Dereler çaðýl,çaðýl duru beyaz akardý
Uzuna göle yüzmeye kaçar bin bir azar iþitirdik
Ömrümüz biter de iþler bitmezdi ama
Yaþamak bambaþkaydý
Yaþamak bir güzel sevdaydý bize
Bu þehir nasýl þehir?
Toprak yok
Deniz yok
Çaðlayan dereleri
Uçan kelebekleri yok
Bu þehir
Toprak deðil Ölüm kokuyor üstelik
Benim doðduðum köy bambaþka bir yer;
Köy baþlý baþýna yaþamak kokardý.
Çaðýr beni artýk
Sana geleyim
Yaþamaya öyle hasretim ki
Geleyim de orada bir gece yýldýzlarýn altýnda öleyim
Mezarým tapulu arazimin en kýymetli yerine
Bir çaylýðýn ortasýnda olsun…
.
toynak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.