DAHA DEĞİL

Býrak delsin baðrýný hançer etme ses
Var ise sabýr yine alýrsýn nefes
Ne kadar insen de izbelerine hayatýn
Belki de o ölçüde artacak terazide ayarýn.

Bir diklenme faslý deðildir þimdi zaman
Bu duruþun nihayeti düþmanlýktýr vesselam
Ýyiye, güzele uzanan yol çok bahtsýzdýr
Belki de bu yüzden kâmillik pahasýzdýr.

Bilip bilmeden çokça atarlar sana
Tanýmadan bilmeden yapýlana sakýn takýlma
Kendini anlatabilmek öyle kolay deðil
Bu yüzden edepte kal, namerde verme meyil.

Gücün kaynaðý çok gibi görünse de
Onu maddede arayan çok zavallý var
Oysa her varlýðýn sahibi mutlak güç
O`nu anlamayanlara sen dilini sürç.

Düþme hemen duygularýnýn tuzaðýna
Uzak kal yakýnýn olsa da fark etmez
Cehâletin cürmü de büyüktür, deðiþmez
Hatasýna saplananý kurtaramazsýn uðraþma.

Ve o gün de gelir söz seçer bilenini
Hadi bakalým o cüretler yine sürsün keyfini
Ne de acýdýr küstahlarýn sonu evvah
Yaptýklarýnýn sonunda alacaklar çokça ah.

Kimseyi hakir görme dostum, önce insan de
Elbisesi, rütbesi görünendir ve elbette geçici
Kimlere kalmýþ ki dünya bir bak kabire
Nezaketle yaþayanlardýr istisna, iyi kuldur
Gönle temas edebilenler ebeden de mutludur.

Oðuzhan KÜLTE

Sosyal Medyada Paylaşın: