Yokluðumda ne de yoksunluk etti linç Gelecek olmanýn bize verdiði sevinç Güzellikler uyandýrdý yeniden biziz Dünleri andýran esnenlikti ailemiz.
Ne yemek ne de içmek hepsi rutindi Gönle giren hezeyanlar iþtahý da bitirdi Dile iki kelimeydi bu, takvimde satýr Her güne anýlarý derleyebilmek tek kârdýr.
Her þey iyiydi ancak, geçiverdi bir hafta Daha dün gibiydi geliþin, tebessümün kapýda Bendeki algý çok tuhaf, günler neden çok kýsa Desene yitimler var, yanýk kokusu sanki bu Yürek kaldýrmýyor ki, ayrýlýðaydý bu vurgu.
Zaman mýydý tüketen o sevimli hazlarý Bizler miyiz yoksa bu akýþa doymayan Tarifi yok bilirim, tükeniyor bir þeyler Ne varsa artýyordu geliþinle neþeler Oysa tek temennim orda kal hep gözümde Gidiþin koparacak inan çok þey özümde.
Þu gelip gitmelerin çok yýpratýcý figan Aktý yine gözden yaþ, duygularým depresan Kal desem de durmazsýn, bilirim sormuyorum El sallarken ardýndan her dem eksiliyorum.
Geliþin hayat kattý, gidiþinse bir yýkým Ayný filmi yýllardýr yaþadým, alýþmýþým Baba olmak ne zormuþ, duygular darmadaðýnýk Hayat bir fýrsat verse, sona erse ayrýlýk.
Bir yanýmýz hep eksik, hayat ise zor mu zor Bizden almayýnca o, göstermez mutlu günü Yine de her fýrsatta açýktýr sana bu el Unutma bizi asla, bekliyoruz yine gel….
Oðuzhan KÜLTE Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan KÜLTE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.