ruhu donmuþ bir dünyanýn içinde
kapýlara çarpa çarpa düþüyor güvercinler
buzdan sarkýtlardan akýyor kýzýlca kan
sokaklar evler bir baþýna unutulmuþ
savaþlardan arta kalan dili yanýk yalnýzlýk
un ufak olmuþ metropollerin aðzýndan
sövüyor daða taþa
bedenimi saran
karanlýðýn kýzgýn elçileri parçalýyor etlerimi
siyah pelerinli kargalar dönüyor dolaþýyor üstümde
ruhumun geçitlerinde amansýz sancýlar
kendi ýþýðýnýn etrafýnda turlayan bir pervane
ayaklarým
kanýyorum
kanýyorum
hiçliðin ortasýnda yitik bir masalýn
insanlýk kýrýntýsýný serpiyor adýmlarým
kurak çöllere
kanýyorum
kanýyorum
ardýmda milyarlarca kýrmýzý gül karýn üstünde
damla damla
düþe kalka
kendi kendime sarýlýyorum
uzun uzun saçlarýmý çekiyor radyasyon yarasalarý
yetmiyor uyanýk gözlerimle bir de kabuslara dolanýyorum
binlerce ruh kýmýltýsý etrafýmda pervane
dönüyor baþým dönüyor zaman
kanýyorum
kanýyorum
bir baþýna dönüyor zaman
bir baþýna göçüyorum ruh kapýlarýndan
kaskatý dünyanýn çemberinde dikenli teller
uzaktan kaydý alýnýyor evrenin
gezegenler þaþkýn yýldýzlar üzgün
bitiþ çanlarý çalýyor
derin derin uykulardan düþüyorum
gözlerim kapalý boþlukta ellerim
ateþler içinde yanýyor güvercinler
ateþler içinde...
ayþe uçar
31012024
02:31