Basiret mi diyelim onca zora dayanýþa Sevda mýydý bizi çýkarýveren aydýnlýða Ben zannederken seni de samimi yanýlmýþým Desene bu gidiþattan aðýr darbeler almýþým.
Gecelerin sis perdesini kaldýran deðil miydin? Gözlerindeki bakýþa nasýl da beni esir ettin Yüreðe deðmeyenmiþ ana deðen duygular Sayende yýkýlmýþým bak, oldum tarumar.
Paylaþtýðýmýz þeyleri ekleseydik birbirine Sýnýrý aþardý nice aþýlmaz daðý, eriþirdi denize Terk edilen olmak kor gibi düþtü gör ki yüreðe Samimiyet yoksunu oluþun hançerdi geleceðe.
Ýsterdim ki durdun zaman, mekân olsun ilkbahar Kýþýna da razýydým sevgi hardý hep yanar Donsa da kaným yok önemi, çekmezdim ahu zar Þimdi viraneyim, kabuk baðlamaz yaram, kanar.
Öyle bir sevgiydi bu bilemedin kýymetini Zillete düçâr ettin içte yaþayan cenneti Ne gereði kaldý yaþamanýn, ateþtendir mekân Benden de sana kalsýn beddua, sen de yan.
Harcar mýydým o gençliði ne büyüktü arzular Seninle yaþadýklarýmýz anladým ki bir kumar Oysa anlayabilmek de vardý benzer hisleri Tükettin sevgiyle beslenen çaylarý, dereleri.
Kýskanýrdý insanlar büyüktü çok büyük Sevgi yüreðine senin anlaþýlan oldu yük Ýlk zorda býraktýn ucunu iplerin, düþüyorum Sevgiye muhtaç yürekle tükeniyor, tükeniyorum.
Dilden çýksa da ah ile sözler, boþver sen Sevgiler deðil miydi ruhlarý gözetip besleyen Yine de sen mesut ol, ben alýþtým yalnýzlýða Yolum yitene dek sürecek, alacakaranlýða.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuzhan KÜLTE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.