DİLSİZ UŞAK

Sadece kuþlar anlatsýn bu dilsiz sevdayý.
siz ne olur susun.
sessiz olun biraz,
biraz daha sessiz.
hatta kelimelerimin boðazýný sýkan
her þey sessiz olsun.

Sustuklarýmý her gün ruhuma giyen,
dilsiz bir uþaðým ben.
Bir ceza gibi mutsuzluðu aðýrlarken,
sustuðum tüm zaman boyunca,
ölü çiçeklere seni anlattým.
Onlar olmadýðýnda, içimdeki somurtkana.
Yüzüme çarpýlan kapýlara, sýrtýma vurulan
yalnýzlýk neþterine de alýþtým.

Ben susmaya yeminliyken
ve konuþmak gitgide büyürken,
sessizliðin kollarýný açtým kalbime.
benden kopardýðýn,
dudaklarýmýn süsünü oraya gömdüm.
gömsemde hâlâ,
Ruhumda asýlý kalan,
Binlerce kelimem var içimde.

Beynimde ve kalbimde sen varken,
þimdi susmak sana imkansýzken,
bana konuþ desen de konuþamam.
Geçip giden takvimlere de,
günlerce seni anlattým, sonra yýrtýp attým duvarýmdan.

Haydi, son sözcüklerini baðýþla bu aþka!
"Birsen" diye adýmý andýðýnda,
bana üç heceli bir yalan söyle:
"Sevmiþtim" de mesela.
Kalbimi titreten o þarkýyý tekrar tekrar fýsýlda.
Ýçimdeki örümcek baðlamýþ sesleri,
sustur artýk.

Sadece kuþlar anlatsýn bu dilsiz sevdayý.
siz ne olur susun.
sessiz olun biraz,
biraz daha sessiz.
hatta kelimelerimin boðazýný sýkan
her þey sessiz olsun.

Þiir:Resul Bayraktar
27.01.2024
17:07
Sosyal Medyada Paylaşın: