KâHıR ÇıĞLıKLaRı

dolu dizgin yalnýzlýk mevsimindeyim
saðanak saðanak hüzün saðar ellerim göz pýnarlarýmdan
göðüs kafesimi rehin alýr mahþer ötesi çýðlýklar
kýþ güneþi terk eder kan emen insanoðlunu
kýrýlýr böðrümdeki kuþlarýn kanatlarý teker teker
silip süpürür âsi rüzgâr gözlerimin sevincini
papatyadan saçlarým sefa sürmeyi unutur
kadersizdi yazýlýr , çizilir hayat masalýma


iki büklüm daðlarýn ardýna
avcýlardan kaçan ürkek ceylanlar saklanýr
hasretlik uzadýkça aðýtlara teslim olur bedenim
diyetini fazlasýyla ödemiþ olsam da
gurbet köprüleri geçit vermez bu sevdaya
karalar baðlar telli duvaklý hayallerim
bembeyaz kefenim pembe düþlerime dolanýr


karabasan misâli kimsesizlik düþer payýma
eli kulaðýnda keder hep beni çaðýrýr
adýmý sanýmý cellatlar gece yarýsý
tahta tabureye asar
dokuz canlý ýzdýraba dayanamaz yüreðim
azrail bedenime topraktan döþek ýsmarlar
gece ayazýnda þiirlerim daraðacýnda sallanýr da sallanýr


yaslanýrým kýrk yýllýk mezar taþýma
kahýr çeken çocuklarda kalýr aklým
öyle yok olurum ki
mutlu mesut ölmeyi beceremem



nagihan
Sosyal Medyada Paylaşın: