İnsanlar içinde insan aradım
Bazen yalýn ayak bazen aç açýk
Ýnsanlar içinde insan aradým
Ne akýllý dedim ne aklen kaçýk
Ýnsanlar içinde insan aradým
Gecemi gündüze kattýðým oldu
Zehiri bal diye yuttuðum oldu
Yataksýz yorgansýz yattýðým oldu
Ýnsanlar içinde insan aradým
Kalbimden geçeni çabam bulmadý
Sevip saydýðýmla gönlüm dolmadý
Girip çýkmadýðým toplum kalmadý
Ýnsanlar içinde insan aradým
Çok dinledim gördüm çok yeri gezdim
Yoluma döþenen çok oyun bozdum
Tarihe not düþtüm tez diye yazdým
Ýnsanlar içinde insan aradým
Bakmadým þekline ve de rengine
Geçim datlý dendi dengi dengine
Katlanýp dünyanýn zor ahengine
Ýnsanlar içinde insan aradým
Yüz üstü düþtüðüm kalktýðým oldu
Kar gibi eriyip aktýðým oldu
Bazý an kendimden çýktýðým oldu
Ýnsanlar içinde insan aradým
Kula meyletmedim hüda mededim
Aþtýðým her daða bedel ödedim
Güzel çirkin zengin fakir demedim
Ýnsanlar içinde insan aradým
Gardaþlýk derseniz Bilal-i önde
Dünü özlüyorum her yeni günde
Buldun mu derseniz cevap yok bende
Ýnsanlar içinde insan aradým... Bilal Karaman (Bilâl-i)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.