Bu dövürdə az imiþ qəlbi gözəl olanlar Zahirdəymiþ nə varsa, gözəllik üzdə qalmýþ Ürpərirəm ilahi! Nə çox imiþ yalanlar, Ayaq tutub yeriyir, düz isə düzdə qalmýþ
Vaxt varýydý görərdik hər þeyi öz yerində Varýydý böyüklərin ehtiramý dərində O köhnə kiþilərin fələyin çəmbərində Þax duruþu sýnýbdý, papaðý dizdə qalmýþ
Kim oxuyar bu xalqýn, diriliþ qaməsini Yoxki o þanlý katib, yazýb salnaməsini Yaxþýlýðýn, düzlüyün, mərdliyin naməsini Kaðýzý köhnəlibdi, qələmi mizdə qalmýþ
Əsirinə çevrilib taðuta heyranlýðýn Qərq olubdu içinə bir zifri qaranlýðýn Kim tutar matəmini bu yazýq insanlýðýn Canýný tapþýrarkən, son þəkli gözdə qalmýþ
Əhdinə vəfalý az, bir sözünün əri yox Aðsaqqalýn sözünün azacýq kəsəri yox Hörmət rüþvətə çönüb, hörmətdən əsəri yox Səbrin səbri tükənib, bir azca dözdə qalmýþ
Harda bir fayda olsa ortadan aða çýxýr Görsə faydasý yoxdur basýb qýraða çýxýr Ýsti münasibətlər þəxsi maraða çýxýr Ýstisi buxar olub, soyuðu közdə qalmýþ
Zaman aðýrdan aðýr, mənzil uzaq, yol çətin Bəþəriyyət qývranýr girdabýnda zillətin Toz basýbdý üstünü müqəddəs məhəbbətin Ehtirasa çevrilib, sevdalar sözdə qalmýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elsever Beydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.