ölü nehirlere akarken gündüzün gözleri
sarhoþ bir akþamýn gözetiminde aðaçlar
kentin dul uðultularýný içen karanlýðýn
pis aðzýný ört sebastian
gözlerimi uykuya hazýrla
mumlarý söndür pencereleri sýký kapat
ayak altýndan çek sarý tekiri uyandýrmasýn
cam güzelini
posasý çýkmýþ kýrgýn yamuk yumuk
eðilmiþ bükülmüþ yüreðimi mümkünse düzelt
birazdan çýlgýn duygularýn geçit töreni var
klasik rahatlatýcý bir müzik aç mozart’tan olsun
sað tarafýmdaki boðazýmýn hýçkýrýk daðlarýný sustur
hava karlý buzlu çok üþüyorum sebastian
yak þömineleri
sol tarafýmsa
yangýn yeri köze dönmüþ konfor alanýndan çýkmýþ
savaþ yeniði kasvet bulaþýðý bahar artýðý biçâre çaresizliðim
ah! korkunç suskunluðum
gün doðmadan beni uyandýr sebastian
üstümü baþýmý silkele çeki düzen ver lepiska saçlarýma
yorgun omuzlarýma ince bir þal dudaðýma pembe rujumu
kulaðýma inci küpemi
sarmaþýk gülleriyle
çevrili beyaz verandaya hazýrla sýcak kahvemi oh!...
bu kadar keder yeter bir sonraki kabus dolu geceye kadar
haydi çabuk ol yüzümü okþayan ýlýk rüzgârlara ve doðan güneþe
akýþkan zamana anlatacaklarým var
bak körpe avuçlarýmda su damlasý gibi yaþam
beni berrak günün kumral gülüþlerine
hazýrla sebastian
gözlerim bir çift nazlý kumru kuþu...
ayþe uçar
23012024
06:35