SIR

Þu grili bulutlar arkasýnda
Güneþ gökyüzünü kucaklýyordu

Karmaþýk bir o kadar da nefes kesici dünyada
Sinem daralýyor
Görüntüsü ile kendinden yad etttirten
Mavi gezegen ise halen uyuyordu

Yüreðimde onca mýsralar beslerken
Dökmeden/dökemeden
Öylece büyüyor, kabarýyordu

Sonra...

Gözüm semadayken
Ruhum huzur doluverdi
Bunca duygu yüklü olmama raðmen
Elalem dediðim bana el oluverdi
Sosyal Medyada Paylaşın: