Kar Yağıyor Şehrimin Karanlıklarına
Kar yaðýyor þehrimin karanlýklarýna,
ince ince süzülerek.
Karanlýk derinleþiyor git gide,
kar eriyor üzülerek.
Kimse bilmese de içim üzülüyor.
Kar yaðýyor þehrimin karanlýklarýna,
aðlayamadýklarýma aðlýyor gibi erirken.
Kurumuþ göz pýnarlarýma kan birikmiþ,
kar, su olup yola yürüyor,
akmasa da içim eriyor.
Kar yaðýyor þehrimin karanlýklarýna,
söyleyemediklerimi söylüyor gibi düþerken.
Cama deðerken ince ince,
ses verirken çisil çisil.
Söylemese de dilim dönüyor.
Kar yaðýyor þehrimin karanlýklarýna,
kirlenmiþ sular donuyor sonra,
gecenin soðuðu sindikçe karanlýða.
Buzlar býçak gibi keskinleþiyor,
belli etmesem de içim donuyor.
Kar yaðýyor þehrimin karanlýklarýna,
Kimse bilmese de içim üzülüyor.
Akmasa da içim eriyor.
Söylemese de dilim dönüyor.
Belli etmesem de içim donuyor.
Kar yaðýyor þehrimin karanlýklarýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.