Kiminin dalý kýrýlmþ þiirlerle avunmuþ Kimi çok sevmiþ,yüreðinden vurulmuþ Yalnýzlýðýn dibine dibime vurmuþ Gün bitince karanlýk çökmüþ sokaklara Aþklar tazelenmiþ loþ odalarda Tavan yapmýþ arzular,þehvetler Açýk kalan pencereden Kuðu gibi rüzgar süzülmüþ içeriye Ýpeksi dokunuþlar olmuþ bedenlere Çiçeklerin en güzeli bitmiþ yüreklerde Hicaz taksimleri çalýnca arka sokaklarda Ne þimþekler çaktý o an gözlerde
Bir el okundu omuzuma karanlýkta Döndüm arkama,kimseler yoktu O karanlýkta omzuma dokunan eli aradým Bulamayýnca,dualar edip tanrýya sýðýndým Gözlerimden düþen son damla yaþ Üzerine basýlýp ezilen çiçeðin can suyu oldu
Gece saat on ikiyi gösterirken Son trende kalktý gardan,mendiller sallandý Bir damla yaþ süzüldü yanaðýmdan Yalnýz kalýnca yaslandým aðaç gövdesine Þimdi kim duyacak içimde kopan çýðlýðý Kim görecek gecenin kör karanlýðýnda Gökteki bulut,gözümde ki yaðmuru taþýr mý sana
Rüzgara býraktým kendimi sürükleniyorum Boþluða düþüyor adýmlarým Kumkapý meyhaneleri de kapanmýþ Kendime çekilsem pusulam kayýp Açýnca gözlerimi Buldum kendimi bir balýkçý külübesinde Omzuma dokunan elin o olduðunu söyleyince Ýyi insanlarýn olduðunu anladým Ve sýrtýmý dayadým ona Saatlerce aðladým YEÞÝLIRMAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
YEŞİLIRMAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.