Hani, diyorum ya Çekip gitsem: buralardan. Taaa uçsuz bucaksýz yerlere Umudun bol olduðu; Mutluluk köyüne.
Bir çocuk tutsa elimden. Elinde rengarenk balonlar Akarsu yataðýna doðru Atlar koþuþsa beyaz yeleleriyle Biz yetiþsek ardý sýra Gökyüzünde mavi pembe bulutlar Gökkuþaðýný koþup yakalasak Sonra yýllar gerisinden Babam çýka gelse Bir elinde pamuk þekeri bir elinde dondurma Otursa bir yerde soluklansa
Annem ince narin sesiyle Türküler þarkýlar mýrýldansa Sobada kaynayan çaydanlýk Havada uçuþan muhabbet Karpuz çatlatan kahkaha Sonra dedim ya dert yok tasa yok Pazardan alýnan mandalina kestane Komþuyu da sakýn unutma Muhabbetler kahkahalar oh
Evde bir ahenk bir düzen Mutlu mesut yaþasak Babam sen gelsen yine buraya Gezdirsem arabamla Adaya Sitem etsen kýzsan bana Niye getirmedin daha önce diye Bir sýcak hava çarpýnca yüzüne Bir güzel yerde versek mola Keþke gitsek o zamana Gözlerimi açýnca seni bulsam yanýmda Baba! baba! baba! Buradayým Buradayým Buradayým, desen usulca. Özledim ya babam özledim.
Keþke Çocuk Kalsaydým Zeynep ÖZÜGENÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
BİR GARİP ZEYNEP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.