gör artýk, kabullen aziz
damar damar soluðumuz eskiyor
kýrýk, kurak ve mürekkebinin rengi
solgun kader kaleminin
yeþillikler içinde büyüyor tabut
aþk ile deþilmiþ topraðýn döþü
gecenin açýlmýþ gümüþ tabaklarý
tan vaktine hazýr, gör iþte dua sofrasýný
hangi fotoðraf albümüne baksak
hüzünle baðlanmýþ çene altýmýz
bütün telefon ahizelerinde
seslerimiz nasýl bize nasýl aþkvari..aziz!
yýðýldýðýmýz yer
kýyam’etin ibadet seramonisi
“yanmaktan, yakýlmaktan korusun dualarýnýz!”
diye söyleniyor geçit bilmeyen
inançsýz ahalisi
kalbimin gürzüne eðilip
kendini feda ediyor
puta tapýnmaktan utanan, piþman
cehlin saf habercisi
sen annemi hatýrlar mýsýn
babamý anýmsar mýsýn aziz!
ellerini açar yaðmurlarýn iliðine iþleyen
dualara amin derlerdi
yürekten ýsýrýlmýþ tuzun
katýksýz ekmeðin
lehçesiz kýblenin
yüce yaradanýn adýna..
iklim iklim ibadet ederlerdi..
kaybettiðim savaþlarým var aziz!
hata yapa yapa doðruyu bulduðum
kavgayla çoðalan fikirlerim
hýrslarýmý öldüren çeliþkilerim..
ömür, kanatlarýndan vurulan
beyaz bir kelebekmiþ aziz!
yoksul sözcüklerimi
devleþtiren meðer þiirlerim miþ.
annemin þefkatli ellerini anýmsýyorum
özlüyorum yüzümü okþayan avuçlarýný
söyler misin aziz!
özlemek insaný bu kadar hüzünle yakar mý
özlemek insaný bu kadar yýkar mý
bir gülün yapraklarýna dokunmadan
özlem içinde kokusunu
gövdesinden söker mi..
söyle aziz söyle!!!
gülün güzelliðini düþünürken
dikeni insanýn
ölümüne ölümüne
ciðerine
böyle batar mý..!!!
herkesin gizli cebinde taþýdýðý
bir hayatý var aziz!
oysa bilmezler ruhlarýný inciten
ruhlarýna batan gizli þeyi
baruta susamýþ bir mermi çekirdeði gibi
patlayan gölgenin iz sýyrýðýný
fark edemezler
göz çukurlarýnda kurduklarý imparatorluðun
süslü giysilerinin aldanýþýndadýrlar
yoksul gerçeðin farkýna varamazlar...
aydýnlýðý karanlýða diken
yeþili kuraklýða ilmekleyen
kutsal iðneyi düþün aziz!
bazen yaþarken yokluktur
bazen yokluktan dönmektir hayat
hayat bazen kuþ ürkekliðidir
bazen serçe aðlamasý
bilinmez deniz sularýna terzi olur
nakýþ nakýþ iþler hayat..
bir yerim olmalý, bir yerim
yarýmdan arta kalmýþ bir yerim
kelimeler nihayetsiz kazýlmalý benli
her kayayanýn ince düþüncesine yerim
bildiðimin ayazýný yaza süslemeli
içimin intihar uykusunu
yaþama döndürmeli..
iliþtirdim tövbeyi dilime yüce divan önünde
sorgu tuvallerine resmedilmeli yerim...
-Aziz!! söyle o’na aziz söyle!!!
yüreðim deþilse de
sevdam yalnýz o’nadýr söyle..!-
-n u r e t t i n ÖNDER