Vatanım..

Topraðým diye öptüðüm kadýn, çocuðumun annesi
Çocuðumun neþesi, mezar taþým.
Hayallerimi büyüttüðüm gönlümün bahçesi
Buse buse yanaðýndan öptüðüm
Vataným...

Gözlerimi ufuklarýnda emzirdiðim benim türküm
Özgürlüðümün sesi kýzýmýn gelinliði
Ülküm...
Taþrasýndan þehirlerine, daðlarýndan ovalarýna
Gövdemi siper ettiðim
Vataným..

Geçmiþimden geleceðime þanlý tarihim
Destanlarýný yazdýðým
Sevdalarýma at koþturduðum
Dört kýta’dan yediden yetmiþe
En ulvi duygularmý savurmuþum gök kubbe
Vataným...
.
Avuçlarým sararken arþý âlemi
Düþürmemiþim dilimden kelimeyi þahadet, kabeyi
Duydukça yüreðim acý figan elemi
Kanadý kýrýk kuþ gibi üzülmez miyim
vataným...

Ne yüce bir duygu ki bu
Gürler ýrmaklar gönlümde alýn terim, deniz su
Gönlüm sardýkça doðusundan batýsýný
Yeþerir... gök ve denizin mavisinde
Tanrým ne güzel bir tutku bu .
Vataným..

Ciðerlerimde soludugum nefes
Gözlerimde ýþýk ýþýk ,içtiðim su
Çocuðum sevinci, annemim duasý
Son damlasý dediðim kaným
Yine Vataným yine vataným.
.
Benliðimin en ulvi sancýsý toprak
Vataný vatan yapan yiðit, þuracýkta yatan
Sana söylerim þairim sana, Ahmet oðlu hasan
Bu yürek ne k... gördü, herbirine kalkan
Vataným vataným.


Sosyal Medyada Paylaşın: