Erguvanlar batan güneþe gülümsüyor. Anlatýyor Ýstanbul’u bakýþlarýn. Bir katre istanbul düþüyor gözlerinden. Düþüyorum kaldýrýmlara ben. Hisarlar maðrur, Kýz Kulesi nazlý bir kuðu. Rivayet deðil, Kýskanýyor Ýstanbul seni. Ben ikiniz için yanýyorum. Nisan hep böyle anlarda geliyor.
Tam tutuþurken yüreðimin ucu. Çýkýp geliyorsun, Nedim’in bir gazelinden. Ýncecik dal misali. Yanaðýnda ben. Zambak beyazý ellerin. Adýmlarýn narin. Kaldýrýmlar sarhoþ. Ýstanbul’la sen baharý, Ben hazaný yaþýyorum.
Bir nisan saðanaðýnda ýslanýyorum. Islak saçlarýný soluyorum. Ciðerlerime doluyorsun. Eski bir minyatürden çýkýp geliyorsun. Edalý bir ceylan, Ýncecik bir dal. Lâl görenler. Adýmlarýn narin. Ayaklarýna düþüyor yüreðim. Kaldýrýmlara ben düþüyorum. Sen Ýstanbul’la nisaný yaþýyorsun, Ben hazaný yaþýyorum. 24.09.2008 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.